Powrót diabłów tasmańskich na kontynent australijski
Historyczne wydarzenie w ochronie przyrody
Pierwsza reintrodukcja diabłów tasmańskich na kontynent australijski po prawie 3 tysiącach lat nieobecności została zrealizowana w ramach monumentalnego projektu Aussie Ark. Tim Faulkner, dyrektor generalny organizacji, określił to wydarzenie jako przełom w przywracaniu równowagi w australijskim ekosystemie. Pierwszą grupę diabłów uwolniono w sanktuarium Barrington Tops, położonym około 300 km na północ od Sydney.
Zaangażowanie znanych osobistości
W akcji uczestniczyli Chris Hemsworth i Elsa Pataky, którzy w połowie września uwolnili 11 diabłów tasmańskich. Zwierzęta te dołączyły do 15 innych osobników wprowadzonych na ten teren już w marcu. W kolejnych dwóch latach planowane jest wypuszczenie jeszcze 40 diabłów. Naukowcy organizacji Aussie Ark, którzy w niewoli wyhodowali 400 osobników, monitorują ich adaptację i przemieszczanie się, aby ocenić wpływ programu na lokalny ekosystem.
Dlaczego diabły tasmańskie opuściły kontynent?
Diabły tasmańskie zniknęły z kontynentalnej Australii około 3 tysiące lat temu. Główną przyczyną ich wyginięcia było pojawienie się dingo, drapieżnika inwazyjnego, który przybył na kontynent z Azji Południowo-Wschodniej. Dingo skutecznie wyparły wiele lokalnych gatunków, w tym diabły tasmańskie, pozostawiając je jedynie na wyspie Tasmania. Obecnie populacja diabłów tasmańskich na wolności wynosi mniej niż 25 tysięcy osobników, a w latach 90. XX wieku ich liczba była oszacowana na 150 tysięcy. Gwałtowny spadek liczebności spowodował zakaźny rak pyska (DFTD), który od lat 90. dziesiątkuje te zwierzęta.
Geneza nazwy diabłów tasmańskich
Diabły tasmańskie swoją nazwę zawdzięczają przeraźliwym dźwiękom, które wydają. Charakterystyczne „krzyki” oraz agresywny wygląd przyczyniły się do nadania im tej intrygującej nazwy. Aktualnie te torbacze są symbolem walki o zachowanie bioróżnorodności na australijskim kontynencie.
Cel projektu Aussie Ark
Reintrodukcja diabłów tasmańskich jest częścią szerszego projektu, którego zadaniem jest odbudowa zdegradowanego przez działalność człowieka ekosystemu Australii. Równowaga naturalna kraju została znacząco naruszona po przybyciu brytyjskich osadników pod koniec XVIII wieku. Projekt Aussie Ark powstał z inicjatywy organizacji Global Wildlife Conservation i Wild Ark, które współpracują nad przywracaniem naturalnej równowagi środowiska.
Znaczenie powrotu gatunku
Diabły tasmańskie pełnią kluczową rolę w ekosystemie jako padlinożercy. Ich obecność ogranicza rozprzestrzenianie się chorób przenoszonych przez martwe ciała zwierząt i pomaga w regulacji populacji innych gatunków. Ich ponowna obecność na kontynencie może przyczynić się do stabilizacji lokalnych ekosystemów, co jest kluczowe dla ochrony bioróżnorodności.
Monitorowanie i przyszłość projektu
Naukowcy z Aussie Ark bacznie obserwują adaptację diabłów tasmańskich w Barrington Tops. Monitorowanie ich przemieszczania się i zachowań pozwala na ocenę, jak odnajdują się w nowym środowisku. Wprowadzono 26 osobników w 2020 roku, co rozpoczęło proces odbudowy populacji. W maju 2021 roku odnotowano narodziny 7 młodych diabłów w Barrington Tops, pierwsze na kontynencie od tysięcy lat.
Znaczenie ochrony gatunków
Powrót diabłów tasmańskich na kontynent australijski przypomina o konieczności ochrony ginących gatunków i odbudowy naturalnych siedlisk. Zachowanie bioróżnorodności to kluczowy element walki z globalnymi problemami środowiskowymi. Program Aussie Ark stanowi dowód na to, że współpraca między organizacjami i naukowcami może przynieść realne zmiany.
Wyzwania i długofalowe cele ekologiczne
- diabły tasmańskie muszą radzić sobie z obecnością dingo, co wymaga tworzenia stref wolnych od tego drapieżnika,
- programy hodowlane pomagają utrzymać genetyczną różnorodność gatunku w kontrolowanych warunkach,
- odbudowa populacji diabłów tasmańskich może przyczynić się do regulacji liczebności inwazyjnych gatunków, takich jak gryzonie, które niszczą lokalne środowisko.
Podsumowanie działań
Reintrodukcja diabłów tasmańskich w Australii to proces wymagający czasu, zaangażowania i współpracy naukowców, organizacji ekologicznych oraz społeczności lokalnych. To historyczny krok w kierunku odbudowy ekosystemów i ochrony unikalnego dziedzictwa przyrodniczego Australii.
